- qurban vermək
- 【動】生贄に捧げる､ 生贄にする､ 犠牲にする[ｲｹﾆｴﾆｻｻｹﾞﾙ､ ｲｹﾆｴﾆｽﾙ､ ｷﾞｾｲﾆｽﾙ]
Qədim Çində də insanları tanrılara qurban vermək adəti var idi. — 古代中国においても､ 人々が神々に対して生贄を捧げる習慣があった。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qurban vermək
Look at other dictionaries:
qurban — is. <ər.> 1. Dini adətlərə görə, Allah yolunda kəsilən qoyun və ya başqa bir heyvan. Qurban bayramı – hicri ilin sonuncu ayında müsəlmanların qurban kəsdikləri dini bayram. Qurban kəsmək – həmin mərasimi icra etmək. Bugünkü qonaqlıq –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fədai — ə. məslək uğrunda öz həyatını qurban verən və ya qurban verməyə hazır olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qurbanlıq — sif. 1. Qurban kəsilmək üçün saxlanmış, ayrılmış. Vaqif, oğlunun qurbanlıq qoyunu kimi yerə uzandırıldığını gördükdə qışqırdı. Ç.. Ay yazıq, bilmirsənmi, qurbanlıq qoyuna qənd yedirərdilər, xına yaxar, gözünə sürmə çəkərdilər? Ə. Ə.. 2. Özünü,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həyat — is. <ər.> 1. Materiyanın hərəkətinin müəyyən inkişaf mərhələsində əmələ gələn xüsusi forması; varlıq, dirilik. Yerdə həyatın əmələ gəlməsi. – Bunları duyduqca, düşündükcə mən; Həyata, varlığa məftun oluram. S. V.. 2. Ömür. Əşrəf həyatında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
altruizm — <fr.> Başqasının naminə, təmənnasız olaraq, öz mənafeyini qurban verməkdən ibarət əxlaqi prinsip. Altruizm prinsipinin mənşəyi Qədim Şərqin əxlaq haqqındakı təsəvvürləri ilə bağlıdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
asan — sif. Zəhmət tələb etməyən, zəhmətsiz yerinə yetirilə bilən, zəhmətsiz əldə edilə bilən, zəhmətsiz rəf edilə bilən; yüngül (çətin ziddi). Asan məsələ. Asan iş. Asan sənət. Asan yol. – Rəsmdir rənc çəkən karını asan eylər. S. Ə. Ş.. <Qətibə:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fədakar — sif. <ər. fəda və fars. . . . kar> 1. Ümumi bir iş və ya məslək uğrunda öz şəxsi mənafeyindən keçən, özünü qurban verməkdən çəkinməyən. Fədakar gənclər. Fədakar əsgər. – Vətən uğrunda gərək şəxs fədakar olsun. A. S.. // Öz məqsədini həyata… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərf-nəzər — is. <ər.>: sərf nəzər etmək – bir şeyi nəzərə almamaq, fikrini, diqqətini, nəzərini ondan uzaqlaşdırmaq, ayırmaq; nəzərini çevirmək. Bu məsələdən sərfnəzər etdi. – <Sənubər Hidayətə:> Seysmik imkanlardan sərf nəzər eləmək, . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
